با افزایش تعداد موارد آتشسوزی و انفجار در پالایشگاههای ایران در روزها و ماههای اخیر، اکنون برخی مسئولان و مدیران نظام جمهوری اسلامی احتمال «خرابکاری عمدی یا حمله نظامی» با هدف مختل کردن روند فعالیت پالایشگاههای حیاتی ایران را مطرح کردهاند و دنبال دلیل اصلی این آتشسوزیها و انفجارها میگردند.
در همین راستا، فریدون عباسی، نماینده کازرون و عضو کمیسیون انرژی مجلس شورای اسلامی، روز یکشنبه ۲۶ آذر در گفتوگو با خبرگزاری ایلنا، از «احتمال نقش عنصر خرابکار در انفجار اخیر پالایشگاه بیرجند» سخن گفت و افزود: «انشاالله مسئلهاش به کمیسیون میآید و اعضای کمیسیون از مسئولان وقت گزارش میخواهند. آیا باید بگوییم چیزی نیست و امنیت همیشه برقرار است و هیچجا خدشه امنیتی نداریم؟ خیر! نمیشود این را گفت؛ زیرا ما در گذشته ترور هم داشتهایم. ولی آیا بگوییم امنیت ما ضعیف بوده؟ خیر! بلکه هجمه دشمن زیاد بوده و مملکت وسیع است. بالاخره از ۱۰۰ حملهای که دشمن میخواسته انجام دهد و از آنها جلوگیری شده، یکی دو مورد هم اتفاق افتاده است.»
این مقام تندرو و نزدیک به جبهه پایداری که بین سالهای ۱۳۸۹ تا ۱۳۹۲ در دولت محمد احمدینژاد رئیس سازمان انرژی اتمی ایران بود، درباره دو مورد اخیر آتشسوزی و انفجار در دو پالایشگاه اصفهان و بیرجند میگوید: «خرابکاری صنعتی و خرابکاریهای غیرصنعتی میتواند اتفاق بیفتد. یعنی اینکه نفوذی وجود داشته باشد و مواد منفجره را به حوزه صنعت بیاورد. چگونه؟ با خرابکاری فشار را بالا ببرد یا شیری را که بسته است، باز کند و مسیر یک سیال را تغییر دهد. در طول زمان ممکن است شخصی به دلیل نارضایتیهایی که برایش به وجود میآید، مشکلات خانوادگی یا تبلیغات دیگران، جذب و به یک عنصر خرابکار تبدیل شود. خرابکار حتما بمب نمیگذارد. گاهی میآید خرابکاری صنعتی میکند. یعنی آموزش میبیند که برق و آب را دستکاری و فشار گاز را بالا و پایین کند.»
واحد تقطیر شماره ۳ بنزینسازی پالایشگاه اصفهان روز شنبه ۲۵ آذر در ساعات اولیه صبح دچار آتشسوزی شد. روز یکشنبه ۱۹ آذر نیز خبر وقوع آتشسوزی و انفجار در واحد تولید هیدروکربن منطقه ویژه اقتصادی بیرجند، در رسانههای ایران منتشر و اعلام شد که ۱۵ مخزن میعانات گازی در این مجموعه به مدت ۷۲ ساعت در آتش سوختند.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
پیش از آن نیز بر اثر وقوع انفجار در پالایشگاه نفت بندرعباس در روز ۳۱ شهریور، پنج نفر از کارکنان این پالایشگاه دچار سوختگی شدند که در نهایت دو کارگر جان باختند. دوم شهریور هم وقوع یک انفجار دیگر در پالایشگاه سرخس، در استان خراسان رضوی ایران، به کشته شدن دو نفر و مصدومیت چهار شهروند دیگر منجر شد. ۱۹ تیر نیز بخشی از پالایشگاه نفت آفتاب در بندرعباس دچار آتشسوزی شدید شد که چهار نفر در جریان آن مجروح شدند.
از سوی دیگر، خبرگزاریهای وابسته به حکومت جمهوری اسلامی فروردین امسال گزارش دادند که مجتمع نظامی امیرالمومنین، وابسته به وزارت دفاع ایران در اصفهان، «هدف حملات ریزپرندهها و پهپادها» قرار گرفت؛ حملهای که به گزارش برخی رسانهها و خبرنگاران خارجی، اسرائیل بهطور مستقیم تدارک دیده بود؛ اما مقامهای دولت نتانیاهو همانند سایر حملات پهپادی یا ترور مقامها و دانشمندان جمهوری اسلامی در خاک ایران مسئولیت آن را برعهده نگرفتند.
فریدون عباسی در بخش دیگری از سخنانش به ایلنا گفت: «شاید مشکل از خطا در طراحیها یا مجوزها و پروانه کارخانهها باشد. شاید هم اشکالاتی در انتخاب تجهیزات باشد. بعضی موارد اجتنابناپذیرند، برای چه؟ برای اینکه هرچه ایمنی و استاندارد به کار ببریم، ما که نمیتوانیم به مردم خودمان سخت بگیریم و بگوییم گزینشها سخت باشد. مردم شغل میخواهند. وقتی میبینند طرف تخصص دارد، خیلی سخت نمیگیرند که آیا ممکن است طرف به جایی وابسته باشد. وقتی کشور بزرگ است و شما رو به پیشرفتاید، یک عده هم میخواهند جلو شما را بگیرند و خرابکاری صنعتی هم ممکن است اتفاق بیفتد.»